Prezime Mihić spada u prezimena koja se nazivaju patronimi ili patronimici. U pitanju su prezimena koja se izvode iz ličnog imena oca ili nekog starijeg pretka. Upotreba stalnih prezimena, posebno na prostorima koji su dugo pripadali Otomanskoj imperiji, postaje praksa tek početkom XVIII veka. Do tog vremena kao lična prezimena u tim krajevima često su upotrebljavani patronimi. Pojam stalnog prezimena nije postojao pa su ona veoma često bila „jednokratna“ i menjana u svakoj generaciji. Tako se kod mnogih porodica sećanje na pripadnost određenom rodu vremenom potpuno gubilo. Ali tamo gde su se rano počele voditi matične knjige i gde je vođena dobra administracija, prvenstveno na prostorima Austrougarske i Mletačke republike, na tim prostorima su prezimena fiksirana veoma davno. Takođe, tamo gde je bio jako izražen plemenski sistem, stara rodovska imena su se dugo održavala ne menjajući se često. Istraživanja pokazuju da su se prezimena najviše menjala na prostoru današnje uže Srbije i ona su na tom prostoru dosta kasno uvedena. Nastanak današnjih prezimena u Srbiji vezuje se za kneza Aleksandra Karađorđevića, koji je tek 1851. godine jednim aktom naredio uspostavljanje trajnih prezimena po najstarijim i najznačajnim precima.

Kao i mnoga prezimena iz naših krajeva, prezime Mihić je nastalo kao patronim i izvedeno je iz vlastitog imena Miho. Ovo ime je bilo jedno od muških imena koja su se najčešće javljala na prostorima Dubrovnika i Hercegovine još u XIV veku. Nalazi se često i u Dečanskim hrisovuljama iz istog perioda. Relativna popularnost imena Miho potrajala je u Hercegovini sve do početaka XX veka. U današnje vreme ovo ime je veoma retko. Na primer, u telefonskom imeniku Republike Srpske trenutno postoje svega četiri osobe sa ovim imenom. No interesantno je da svi oni žive upravo u Hercegovini (Bileća i Trebinje). Upravo je ta popularnost imena Miho pretežno u Hercegovini dovela do toga da se i prezime Mihić tamo najčešće javljalo, pa se danas Hercegovina smatra maticom svih Mihića. Čak i oni Mihići koji već generacijama žive na prostorima Dalmacije, Like, Krajine ili Slavonije, pamte da su njihovi preci došli iz Hercegovine.

Prezime Mihić nije osobito često i na prostorima nekadašnje Jugoslavije nosi ga svega nekoliko hiljada osoba. Prezimenjaci koji dele ovo prezime potiču od raznih rodova, a danas ih ima kako među Srbima, tako i među Hrvatima. Jasno je da svi hercegovački Mihići ne pripadaju jednom rodoslovu. Da bi se potvrdile rodbinske veze, neophodno je pratiti porodična predanja, kao i dostupne istorijske dokumente. Tome mogu dobro poslužiti crkvene knjige i dostupna literatura, kao i porodična tradicija. Katolička crkva je dosta radila na digitalizaciji crkvenih knjiga, pa su danas one delom dostupne i kao javni dokumenti na internetu. U današnje vreme sve dostupnija je i Y-DNK analiza, koja omogućava da se nepobitno utvrde rodovske veze po muškoj liniji. Kod pravoslavaca, Krsna Slava je takođe jedan od pokazatelja koji može ukazati na pripadnost porodica zajedničkim rodbinskim linijama. Tako, u Hercegovini postoje barem tri grupe Mihića pravoslavaca za koje se zna da nisu u rodbinskim odnosima. Ove porodice slave različite Krsne Slave: Jovanjdan, Aranđelovdan i Nikoljdan. O njihovom različitom poreklu govore i drugačija porodična predanja.

Postoje tvrdnje da su Mihići i Mijići dve varijante istog prezimena. U starim dokumentima se ova dva prezimena ponekad naizmenično javljaju za iste osobe, a nekad se oba mogu naći i kao Miići. Ipak, prezime Mijić može biti izvedeno i iz ličnog imena Mijo, tako da povezanost ovih prezimena nije obavezna.

Po Hercegovini su se Mihići premeštali shodno društveno-ekonomskim i političkim prilikama i neprilikama, a neki menjali i veru. Selili su se izgleda iz postojbine od XV veka do danas, ali još uvek ih je ostalo i u matici Hercegovini. Neki od Mihića dostizali su i visoke položaje u društvu. Tako je Gavrilo II Mihić Mihailović, u istoriji poznat kao Gavrilo II Sarajevac, stolovao od 1741. do 1752. u Sarajevu kao mitropolit dabrobosanski, a 1752. pre svoje smrti na kratko bio i 31. patrijarh Srpske pravoslavne crkve. Treba reći da je i u ovom slučaju u pitanju patronim. Njegovog oca koji se zvao Mihailo zvali su još i Miha ili Mika, pa odatle bivšem patrijarhu Gavrilu čak tri prezimena – Mihailović (negde i Mihajlović), Mihić i Mikić.

Podaci koji su ovde predstavljeni bave se tradicijom, predanjem i rodoslovom Mihića koji slave Jovanjdan. Oni pripadaju velikom bratstvu Mirilovića, a starinom vode poreklo sa prostora Crne Gore, a dalje, sa prostora Stare Srbije i Makedonije. Nekada su se kao i drugi, bavili pre svega stočarstvom i trgovinom, ali bili su poznati i kao zidari, klesari i kamenoresci.

<< Početak Mihići koji slave Jovanjdan >>

Imena Prezimena Kontakt Početak